Surah Hud Ayahs #91 Translated in Filipino

Sila ay nagsabi: “o Shuaib! Ang iyo bang mga pagdalangin ay nag-uutos na aming talikdan ang sinasamba ng aming mga ninuno o kaya ay aming talikuran ang nais naming gawin sa aming ari-arian. Katotohanang ikaw ay matiisin at may tamang pag-iisip!” (Ito ay sinasabi nila ng may panunuya)

Siya ay nagbadya: “o aking pamayanan! Sabihin ninyo saakin, kungakoaymayroongmaliwanagnakatibayanmula sa aking Panginoon, at biniyayaan niya ako ng mabuting panustos mula sa Kanyang Sarili (pasasamain ko ba ito sa pamamagitan ng paghahalo rito ng hindi pinahihintulutang salapi [ilegal na kita]). Hindi ko nais bilang pagsalansang sa inyo na aking gawin ang mga bagay na ipinagbabawal ko sa inyo. Hinahangad ko lamang ang inyong kapakanan (pagbabago) sa abot ng aking makakaya. At ang aking patnubay ay hindi nanggagaling (sa iba pa) maliban lamang kay Allah, sa Kanya ako ay nananalig, at sa Kanya ako ay nagsisisi

O aking pamayanan! Huwag hayaan ang aking Shiqaq (pagkakahiwalay, pagkakasalungat, pagkapoot, pagtanggi, atbp. dahil sa inyong kawalan ng pananalig kay Allah at sa inyong pagsamba sa mga diyus-diyosan, atbp.) ang maging dahilan upang tamuhin ninyo ang kinahinatnan ng mga tao ni Noe o ni Hud o ni Salih, at ang mga tao ni Lut ay hindi malayo sa inyo

At humingi kayo ng pagpapatawad sa inyong Panginoon at bumaling kayo sa Kanya sa pagsisisi. Katotohanan, ang aking Panginoon ay Pinakamaawain, ang Pinakamapagmahal.”

Sila ay nagsabi: “O Shuaib! Hindi namin nauunawaan ang karamihan ng iyong sinasabi, at nakikita namin na ikaw ay mahinang tao sa ating lipon (sinasabi rito na siya ay isang bulag). Kung hindi lamang sa iyong pamilya, disin sana ikaw ay binato na namin! Sapagkat sa ating karamihan ikaw ay walang kapamahalaan.”