Surah Hud Ayahs #47 Translated in Filipino

Ang kanyang anak na lalaki ay tumugon: “Aakyat ako sa bundok, ito ang magliligtas sa akin sa tubig.” Si Noe ay nagsabi: “Sa araw na ito ay walang tagapagligtas sa Pag-uutos ni Allah maliban sa kanya na ginawaran Niya ng Kanyang habag.” At ang malaking alon ay dumaan sa pagitan nila, kaya’t ang kanyang anak ay napasama sa mga nalunod

At dito ay ipinag-utos: “o kalupaan! Lagumin mo ang iyong tubig, at O kalangitan! Pahintuin mo ang iyong ulan.” At ang tubig ay bumaba (kumati) at ang kautusan ni Allah ay natupad (alalaong baga, ang pagkawasak ng mga tao ni Noe). At (ang barko) ay pumundo sa Bundok ng Judi, at dito ay ipinagsulit: “Kayo ay malayo na sa mga tao na Zalimun (mga buktot sa kasamaan at mapagsamba sa mga diyus-diyosan, atbp.)!”

At si Noe ay nanikluhod sa kanyang Panginoon at nagsabi, “O aking Panginoon! Katotohanan, ang aking anak na lalaki ay kabilang sa aking pamilya! At walang pagsala, ang Inyong pangako ay katotohanan, at Kayo ang Pinakamakatarungan sa lahat ng mga hukom.”

Siya (Allah) ay nagwika: “O Noe! Katotohanang siya ay hindi kabilang sa iyong pamilya; katotohanan, ang kanyang mga gawa ay hindi katampatan, kaya’t huwag kang magsumamo sa Akin sa bagay na wala kang kaalaman! Ikaw ay Aking pinaalalahanan, kung hindi, baka ikaw ay maging isa sa mga hangal.”

Si Noe ay nagsabi: “o aking Panginoon! Ako ay nagpapakalinga sa Inyo, dahilan sa aking pagtatanong sa Inyo na wala akong kaalaman. At malibang ako ay Inyong patawarin at kahabagan, katotohanang ako ay magiging isa sa mga mapapahamak.”