Al-Quran 9:119 - Surah At-Tawba Ayah #119 - Filipino Translation

9:118

وَعَلَى الثَّلَاثَةِ الَّذِينَ خُلِّفُوا حَتَّىٰ إِذَا ضَاقَتْ عَلَيْهِمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ وَضَاقَتْ عَلَيْهِمْ أَنْفُسُهُمْ وَظَنُّوا أَنْ لَا مَلْجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلَّا إِلَيْهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ

At (Kanya ring pinatawad) yaong tatlo na naiwan (ng Propeta), [alalaong baga, hindi siya (Propeta) nagbigay ng kanyang hatol sa kanilang kaso; ang kanilang kaso ay ipinagpaliban para sa pagpapasya ni Allah], hanggang ang kalupaan ay waring makipot para sa kanila kahit gaano man ito kalawak, at ang kanilang sarili (kaluluwa) ay nakadarama ng pagiging masikip at kanilang napag-akala na sila ay hindi makakatakas kay Allah, at wala ng kaligtasan maliban pa sa Kanya. At hindi naglaon, Kanyang tinanggap ang kanilang pagsisisi upang sila ay magtika (sa Kanya). Katotohanang si Allah ay Siyang Tanging Isa na tumatanggap ng pagsisisi, ang Pinakamaawain

9:119

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ

o kayong nagsisisampalataya! Maging may pagkatakot kay Allah at maging kapiling ng mga matatapat (sa mga salita at gawa)

9:120

مَا كَانَ لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَمَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْأَعْرَابِ أَنْ يَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ وَلَا يَرْغَبُوا بِأَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِهِ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ لَا يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ وَلَا نَصَبٌ وَلَا مَخْمَصَةٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَطَئُونَ مَوْطِئًا يَغِيظُ الْكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَيْلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمْ بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ

Hindi isang katampatan sa mga tao ng Al-Madina at mga bedouin (mga taong namumuhay sa disyerto) na mga magkakalapit bahay na mamalagi sa likuran ng Tagapagbalita ni Allah (si Muhammad, kung nakikipaglaban tungo sa Kapakanan ni Allah), na higit na bigyang pansin (pahalagahan) ang kanilang sariling buhay kaysa sa kanya (alalaong baga, sa buhay ng Propeta), sapagkat ang lahat ng kanilang dinaranas na paghihirap o anumang ginagawa, rito ay walang makakaligtaan na hindi nasusulat sa kanilang kapakinabangan bilang isang gawa ng katuwiran, kahima’t sila ay nagdanas ng pagkauhaw, gayundin ng pagkapagal, gayundin ng pagkagutom dahil sa Kapakanan ni Allah, o nanalunton sa mga landas upang papag-initin ang galit ng mga hindi sumasampalataya, o magkamal ng kapakinabangan mula sa kaaway. Katotohanang si Allah ay hindi magpapabaya na mawala ang gantimpala ng Muhsinun (mga tao na lubos na gumagawa ng mabuting gawa para sa Kapakanan ni Allah na walang pagpapakita upang mapansin o mapuri lamang ng iba)

9:121

وَلَا يُنْفِقُونَ نَفَقَةً صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً وَلَا يَقْطَعُونَ وَادِيًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمْ لِيَجْزِيَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ

Gayundin naman, sila ay hindi gumugugol ng anuman (para sa Kapakanan ni Allah), - maging ito ay maliit o malaki, o ang tumawid sa lambak, na ito ay hindi nasusulat sa kanilang kapakinabangan, upang sila ay mabayaran ni Allah sa pinakamainam na kanilang ginawa (alalaong baga, si Allah ay magbibigay sa kanila ng gantimpala sa kanilang mabubuting gawa ng ayon sa katampatang ganti ng kanilang pinakamainam na gawa na kanilang ginawa sa pinakamainam na paraan)

9:122

وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً ۚ فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ

At hindi isang (katampatan) para sa mga sumasampalataya na sama-samang lahat na humayo upang makipaglaban (Jihad, banal na pakikidigma). Sa bawat pulutong nila, isang pangkat lamang ang marapat na magpauna, upang sila (na naiwan) ay magkaroon ng katuruan (aral sa Islamikong) panananampalataya, at upang kanilang mabigyang babala ang kanilang mga tao kung sila ay magbalik na sa kanila, upang sila ay maging maingat (na makagawa ng kasamaan)

Surah At-Tawba Ayahs #122 Translated in Filipino

Choose other languages: