Al-Quran 9:119 - Surah At-Tawba Ayah #119 - Jawa Translation

9:118

وَعَلَى الثَّلَاثَةِ الَّذِينَ خُلِّفُوا حَتَّىٰ إِذَا ضَاقَتْ عَلَيْهِمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ وَضَاقَتْ عَلَيْهِمْ أَنْفُسُهُمْ وَظَنُّوا أَنْ لَا مَلْجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلَّا إِلَيْهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ

Lan tumrap wong tetelu, kang padha katinggal kari, nganti nalikané bumi rupek ingatasé dhè- wèké, sanajan jembar, lan jiwané padha dadi rupek ingatasé dhè- wèké; lan padha yakin, manawa ora ana pangungsèn saka Allah, kajaba marang Pan- jenengané; tumuli Panjenengané bali marang dhèwèké, supaya dhèwèké padha balia ; sayekti Allah iku Kang-Tansah-aboli-bali , Kang-Mahaasih

9:119

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ

É, sira kang padha angèstu! padha diprayitna ing Allah, sarta padha anyar- tanana para susatya

9:120

مَا كَانَ لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَمَنْ حَوْلَهُمْ مِنَ الْأَعْرَابِ أَنْ يَتَخَلَّفُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ وَلَا يَرْغَبُوا بِأَنْفُسِهِمْ عَنْ نَفْسِهِ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ لَا يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ وَلَا نَصَبٌ وَلَا مَخْمَصَةٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَطَئُونَ مَوْطِئًا يَغِيظُ الْكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَيْلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمْ بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ

Ora mungguh tumrapé wong Madinah sarta wong-wong sagara wedhi ing sakiwa-tengené dhèwèké, yèn ta padha karia ing pengkerané Utusaning Allah, sarta ora yèn ta padha amriha suka tumrap awaké dhéwé angungkuli sarirané; mangkono iku amarga ngelak lan rekasa sarta luwé ora angenani dhèwèké kabèh ana ing dadalaning Allah; lan padha ora angambah dalan, kang andadèkaké muringé para kafir, apa déné dhèwèké padha ora apakolih saka musuh apa kang padha pinakolih, ana- nging amarga saka iku panggawé becik wus katulis tumrap dhèwèké; sayekti Allah iku ora amusprakaké ganjarané wong-wong kang padha agawé becik

9:121

وَلَا يُنْفِقُونَ نَفَقَةً صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً وَلَا يَقْطَعُونَ وَادِيًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمْ لِيَجْزِيَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ

Sarta dhèwèké padha ora mèwèhaké pawèwèh, cilik utawa gedhé, apa déné padha ora anya- brang ing jujurang kajaba iku wus tinulis becik tumrap dhèwèké, amrih Allah aparing wawales kang luwih becik marang dhèwèké, amarga saka apa kang wus padha dilakoni

9:122

وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً ۚ فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ

Lan ora layak para angèstu iku yèn ta padha budhala akerig lampit; lah yagéné ora ana sagolo- ngan saka saben-saben papanthané dhèwèké, kang budhal, dimèn pa- dha marsudi mamrih mangerti ing dalem prakara agama, supaya dhèwèké padha apépéling marang panunggalané samangsa padha bali katemu dhèwèké, supa-ya dhèwèké padha angati-ati

Surah At-Tawba Ayahs #122 Translated in Jawa

Choose other languages: