Surah Al-Araf Ayahs #42 Translated in Filipino

(Si Allah) ay magwiwika: “Magsipasok kayo sa lipon ng mga bansa (pamayanan) na nagsiyao na nang una pa sa inyo, mga tao at mga Jinn, tungo sa Apoy. Sa bawat sandali na ang isang bagong pamayanan (bansa) ay pumapasok, ito ay nagtutungayaw sa kanyang kapwa bansa (pamayanan na lumipas na noon), hanggang sa sila ay titipunin nang sama- sama sa Apoy. Ang huli sa kanila ay magsasabi sa una sa kanila: “Aming Panginoon! Silaangluminlangsaamin, kaya’t Inyong bigyan sila ng dalawang kaparusahan sa Apoy.” Siya (Allah) ay magwiwika: “Sa bawat isa ay mayroong dalawang (parusa), datapuwa’t ito ay hindi ninyo nalalaman.”

Ang una sa kanila ay magsasabi sa huli sa kanila: “Ikaw ay higit na masahol (hindi mainam) sa amin, kaya’t lasapin ninyo ang kaparusahan ng inyong ginawa.”

Katotohanan, ang mga nagpapasinungaling sa Aming Ayat (mga katibayan, kapahayagan, tanda, aral, atbp.), at nagtuturing dito ng may kapalaluan, sa kanila, ang mga tarangkahan ng langit ay hindi bubuksan, at sila ay hindi makakapasok sa Paraiso hanggang ang kamelyo (ay mangyari) na maglagos sa butas ng karayom (na lubhang imposible). Sa ganito Namin binabayaran ang Mujrimun (mga kriminal, mapagsamba sa diyus-diyosan, makasalanan, atbp)

Sasakanila ang kama (papag) ng Impiyerno (Apoy), at sa ibabaw nila ay mga pangbalabal (ng Apoy ng Impiyerno). Sa ganito Namin binabayaran ang Zalimun (mapagsamba sa diyus-diyosan at mapaggawa ng kamalian, tampalasan, buhong, atbp)

Datapuwa’t ang mga sumampalataya (sa Kaisahan ni Allah, sa Islam), at nagsigawa ng kabutihan, hindi Namin binibigyan ng pabigat ang sinumang tao na labis sa kanyang makakaya, sila ang maninirahan sa Paraiso. Mananatili sila rito magpakailanman