Surah Al-Araf Ayahs #144 Translated in Filipino

Siya (Moises) ay nagsabi: “Ako baga ay hahanap para sa inyo ng isang diyos maliban pa kay Allah, samantalang Kanyang binigyan kayo ng mataas na katatayuan na higit sa lahat ng mga nilalang (ng inyong panahon).”

At (gunitain) nang Aming iniligtas kayo mula sa mga tao ni Paraon, na nagpapahirap sa inyo ng pinakamatinding kaparusahan, na pumapatay sa inyong mga anak na lalaki, at hinahayaang mabuhay ang inyong kababaihan. At dito ay mayroong isang malaking pagsubok mula sa inyong Panginoon

At Aming itinalaga kay Moises ang tatlumpung gabi at idinagdag (sa bilang na ito) ang sampu (pa), at kanyang naganap ang taning na itinalaga ng kanyang Panginoon, na apatnapung gabi.At si Moises ay nagsabi sa kanyang kapatid na si Aaron: “Ikaw ang humalili sa akin sa lipon ng aking mga tao, gumawa ka sa tamang landas (na mag-utos sa mga tao na sundin si Allah at sambahin lamang Siya) at huwag mong sundin ang landas ng Mufsidun (mga mapaggawa ng kabuktutan, tampalasan, makasalanan, atbp.).”

At nang si Moises ay dumating sa oras at lugar na Aming itinalaga, at ang kanyang Panginoon ay nangusap sa kanya, siya ay nagsabi: “o aking Panginoon! Ipakita Ninyo sa akin (ang Inyong Sarili), upang ako ay makamalas sa Inyo.” Si Allah ay nagwika: “Hindi mo ako mamamasdan, datapuwa’t tumingin ka sa bundok, kung ito ay patuloy na nakatindig sa kanyang lugar, Ako ay iyong mamamasdan.” Kaya’t nang ang kanyang Panginoon ay magpakita sa bundok (ang pagpapakita ni Allah sa bundok ay napakaliit lamang [na bahagi] ng Kanyang sarili. Ito ay humigit-kumulang sa dulo lamang ng isang daliri ayon sa pagpapaliwanag ng Propeta), Kanyang hinayaan na maguho ito, at si Moises ay napahindusay na walang malay. Nang siya ay pagbalikan ng ulirat, siya ay nagsabi: “Ang Kaluwalhatian ay Sumainyo, ako ay bumabaling sa Inyo sa pagsisisi at ako ang una sa mga sumasampalataya.”

(Si Allah) ay nagwika: “o Moises, ikaw ay Aking hinirang ng higit sa ibang lalaki sa pamamagitan ng Aking mga Mensahe, at ng Aking pakikipag-usap (sa iyo). Kaya’t pananganan mo ang Aking ipinagkaloob sa iyo at maging isa sa mga may pagtingin ng pasasalamat (sa Akin).”