Surah Al-Araf Ayahs #144 Translated in Khmer

មូសានិយាយថា តើសមទេ! យើងស្វែងរកឱ្យពួកអ្នកនូវម្ចាស់មួយក្រៅពីអល់ឡោះ ក្នុងករណីលោកបានផ្តល់អាទិភាពជូន ពួកអ្នកលើលោកទាំងមូល

ចូររំលឹកនៅពេលដែលយើងបានសង្គ្រោះពួកអ្នកពីបរិវារ ហ្វារ៉ាអុង ដែលពួកគេប្រព្រឹត្តទារុណកម្មដល់ពួកអ្នកដ៏អាក្រក់បំផុតនៃទណ្ឌកម្ម។ ពួកគេ សំលាប់បុត្រៗរបស់ពួកអ្នក ហើយទុកជីវិតស្ត្រីៗរបស់ពួកអ្នក។ នៅក្នុងព្រឹត្តការណ៍ទាំងនេះ គឺជាអំពើសីកាល្បងមួយដ៏ធំសម្បើមមកពីម្ចាស់ពួកអ្នក

ហើយយើងបានសន្យាជួបនឹង មូសាសាមសិបរាត្រី ហើយយើងបំពេញបង្គ្រប់នូវដប់រាត្រីទៀត។ ដូច្នេះពេលវេលាកំណត់ ម្ចាស់របស់គេបានគំរប់សែសិបរាត្រី។ មូសាបាននិយាយទៅកាន់ហារូន ជាបងប្រុសរបស់ គេថា អ្នកត្រូវនៅជំនួសយើងនៅក្នុងក្រុមរបស់យើង អ្នកត្រូវសំរួលកុសល ហើយអ្នកកុំ ធ្វើតាមផ្លូវពួកជនសាងវិនាសកម្មឱ្យសោះ

ក្នុងខណៈដែលមូសាបានទៅដល់ទីកន្លែង នៅពេលវេលាកំណត់របស់យើង ម្ចាស់របស់គេបានមានវាចារទៅកាន់មូសា។ មូសាថា ឱម្ចាស់របស់យើ់ង! សូមលោកបង្ហាញខ្លួនមកយើងផង ដើម្បីយើងនឹងពិនិត្យមើលទៅ កាន់លោក។ លោកបានឆ្លើយថា អ្នកនឹងពុំអាចមើលឃើញយើងទេ ក៏ប៉ុន្តែចូរអ្នកពិនិត្យ មើលទៅកាន់ភ្នំទៅ ប្រសិនបើភ្នំនោះបាននឹងថ្កល់ទីកន្លែងរបស់វា អ្នកនឹងអាចមើល ឃើញយើង។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលម្ចាស់របស់គេ បានតាចាល់ឡាចំពោះភ្នំ លោកក៏បាន ធ្វើឱ្យភ្នំនោះក្លាយទៅជារលាយខ្ទេច រំពេចនោះ មូសាក៏បានដួលសន្លប់។ បន្ទាប់មក ក្នុង ខណៈដែលមូសាបានដឹងខ្លួនឡើងវិញនោះ មូសាថា មហាគត្តិគុណលោក យើងបានកើត មានវិប្បដិសារីឆ្ពោះទៅកាន់លោក ហើយយើងជាអ្នកដែលមានជំនឿមុនគេបង្អស់

អល់ឡោះបានវាចាថា ឱមូសា! យើងប្រាកដជាបានជ្រើសតាំងអ្នកទៅកាន់មនុស្សទាំងពួងឱ្យនាំ សារៗរបស់យើង និងនាំវាចារបស់យើ់ងយ៉ាងពិត។ ហេតុនេះ ចូរអ្នកទទួលយកនូវអ្វីដែលយើង បានប្រទានឱ្យអ្នក ហើយចូរអ្នកមានក្នុងចំណោមពួកដែលកតញ្ញូ