Surah Al-Araf Ayahs #147 Translated in Khmer

ក្នុងខណៈដែលមូសាបានទៅដល់ទីកន្លែង នៅពេលវេលាកំណត់របស់យើង ម្ចាស់របស់គេបានមានវាចារទៅកាន់មូសា។ មូសាថា ឱម្ចាស់របស់យើ់ង! សូមលោកបង្ហាញខ្លួនមកយើងផង ដើម្បីយើងនឹងពិនិត្យមើលទៅ កាន់លោក។ លោកបានឆ្លើយថា អ្នកនឹងពុំអាចមើលឃើញយើងទេ ក៏ប៉ុន្តែចូរអ្នកពិនិត្យ មើលទៅកាន់ភ្នំទៅ ប្រសិនបើភ្នំនោះបាននឹងថ្កល់ទីកន្លែងរបស់វា អ្នកនឹងអាចមើល ឃើញយើង។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលម្ចាស់របស់គេ បានតាចាល់ឡាចំពោះភ្នំ លោកក៏បាន ធ្វើឱ្យភ្នំនោះក្លាយទៅជារលាយខ្ទេច រំពេចនោះ មូសាក៏បានដួលសន្លប់។ បន្ទាប់មក ក្នុង ខណៈដែលមូសាបានដឹងខ្លួនឡើងវិញនោះ មូសាថា មហាគត្តិគុណលោក យើងបានកើត មានវិប្បដិសារីឆ្ពោះទៅកាន់លោក ហើយយើងជាអ្នកដែលមានជំនឿមុនគេបង្អស់

អល់ឡោះបានវាចាថា ឱមូសា! យើងប្រាកដជាបានជ្រើសតាំងអ្នកទៅកាន់មនុស្សទាំងពួងឱ្យនាំ សារៗរបស់យើង និងនាំវាចារបស់យើ់ងយ៉ាងពិត។ ហេតុនេះ ចូរអ្នកទទួលយកនូវអ្វីដែលយើង បានប្រទានឱ្យអ្នក ហើយចូរអ្នកមានក្នុងចំណោមពួកដែលកតញ្ញូ

ហើយយើងបានសរសេរ កត់ត្រាសំរាប់មូសានៅក្នុងសាស្ត្រាទាំងឡាយ ស្តីពីគ្រប់វត្ថុទាំងអស់ ដើម្បីជាការរំលឹក និងជាការអធិប្បាយពិស្តារចំពោះគ្រប់វត្ថុទាំងអស់។ ហេតុនេះ ចូរអ្នកទទួលយកសាស្ត្រាទាំង នោះដោយមធ្យ័តបំផុត ហើយចូរអ្នកដាក់បង្គាប់ទៅក្រុមពួកអ្នក ឱ្យពួកគេអនុវត្តតាមខ្លឹមសារ ទាំងនោះយ៉ាងល្អប្រសើរបំផុត។ យើងនឹងបង្ហាញគំហើញដល់ពួកអ្នក នូវលំនៅរបស់ពួកជន ដែលខិលខូច

យើងនឹងបំបែរចេញពីអាយ៉ាត់ៗរបស់យើងចំពោះបណ្តាអ្នកដែលប្រកាន់ ឫកពារក្រអឺតនៅក្នុងដែនដី ដោយឥតវិចារណញ្ញាណ ទោះបីពួកគេឃើញរាល់អាយ៉ាត់ ក៏ពួក គេនៅតែមិនព្រមជឿលើអាយ៉ាត់ទាំងនោះដែរ ទោះបីពួកគេឃើញផ្លូវសុភនិច្ឆ័យ ក៏ពួកគេនៅ តែមិនព្រមទទួលយកផ្លូវនោះជាដំណើរដែរ តែបើពួកគេឃើញផ្លូវត្រាច់រង្គាត់ ពួកគេព្រមទទួល យកផ្លូវនោះជាផ្លូវដំណើរ។ ទាំងអស់នេះ បណ្តាលមកពីពួកគេបានបដិសេធលើអាយ៉ាត់ៗ របស់យើង ហើយពួកគេជាពួកដែលព្រងើយកន្តើយអំពីអាយ៉ាត់ទាំងនោះ

ពួកដែលបាន បដិសេធចំពោះអាយ៉ាត់ទាំងឡាយរបស់យើង និងចំពោះជំនួបបរលោក អំពើៗរបស់ពួកគេ ត្រូវអសារឥតការ។ គេនឹងជូនរង្វាន់ទៅឱ្យពួកគេ គ្មានអ្វីក្រៅពីអ្វីដែលពួកគេធ្លាប់បានប្រព្រឹត្ត នោះឡើយ