Surah Yusuf Ayahs #36 Translated in Filipino

Siya (ang babaeng nanukso) ay nagsabi: “Siya ang binata na inyong isinisisi sa akin (dahil sa kanyang [o aking] pag-ibig), at aking tinangka na siya ay akitin, datapuwa’t tumanggi siya. At ngayon, kung siya ay tatanggi na sundin ang aking pag-uutos, walang pagsala na siya ay itatapon sa kulungan at mapapabilang sa mga mawawalan ng karangalan.”

Kanyang (Hosep) ipinagbadya: “O aking Panginoon! Ang kulungan ay higit kong mamatamisin kaysa sa bagay na ako ay kanilang inaanyayahan. Malibang Inyong hadlangan ang kanilang hangarin sa akin, ako ay mahihilig na marahuyo sa kanila at mapapabilang sa mga mangmang.”

Kaya’t ang kanyang Panginoon ay duminig sa kanyang pagdalangin at inilihis Niya ang kanilang pakay sa kanya. Katotohanang Siya ang Lubos na Nakakarinig ng lahat ng bagay, ang Ganap na Maalam

Kaya’t napagtanto nila, pagkaraang mamalas nila ang katibayan (ng kanyang kawalan ng muwang sa gayong kasalanan) na pansamantala siyang ibilanggo sa ngayon

At doon ay may pumasok na dalawang binata sa kanya sa loob ng bilangguan. Ang isa sa kanila ay nagsabi: “Tunay nga, namasdan ko ang aking sarili (sa panaginip) na nagpipiga ng alak.” Ang isa naman ay nagsabi: “Tunay nga, namasdan ko ang aking sarili (sa panaginip) na nagsusunong ng tinapay sa aking ulo at ang mga ibon ay nagsisikain dito.” (Silang dalawa ay nagsabi): “Ipaalam mo sa amin ang kahulugan nito. Katotohanang itinuturing namin na ikaw ay isa sa Muhsinun (mga mapaggawa ng kabutihan at katuwiran).”