Surah Ibrahim Ayahs #22 Translated in Filipino

Ang kahalintulad nga ng mga hindi sumasampalataya sa kanilang Panginoon; ang kanilang mga gawa ay tulad ng abo, na hinipan ng humahagupit na hangin sa araw na bumabagyo, sila ay hindi maaaring makakuha ng anuman sa bagay na kanilang kinita. Ito ang pagkapariwara na lubhang malayo (sa Matuwid na Landas)

Hindi baga ninyo napagmamalas na nilikha ni Allah ang mga kalangitan at kalupaan sa Katotohanan! Kung Kanyang naisin, kayo ay matatanggal Niya at maipapalit (sa halip ninyo) ang ibang nilikha

At para kay Allah, ito ay hindi mahirap o mabigat (alalaong baga, tunay na lubhang magaan para sa Kanya)

At silang lahat ay tatambad sa harapan ni Allah (sa Araw ng Muling Pagkabuhay), at ang mga mahina ay mangungusap sa mga palalong (pinuno): “Katotohanan, aming sinunod kayo, kami ba ay matutulungan ninyo kahit na ano lamang sa kaparusahan ni Allah?” Sila ay magsasabi: “Kung kami ay pinatnubayan ni Allah, kayo sana ay aming napatnubayan. wala ng halaga sa atin (ngayon) kung tayo man ay mapoot, o ang magbata (ng mga parusang ito) ng may pagtitiis, walang lugar ng kaligtasan para sa atin.”

At si Satanas ay mangungusap kung ang bagay ay napagpasyahan na: “Tunay ngang si Allah ay nangako sa inyo ng pangako ng Katotohanan. At ako rin ay nangako sa inyo, nguni’t aking ipinagkaluno kayo. Ako ay walang kapamahalaan sa inyo, maliban na kayo ay aking inakit, at kayo ay sumunod sa akin. Kaya’t huwag ninyo akong sisihin, bagkus ay sisihin ninyo ang inyong sarili. Kayo ay hindi ko matutulungan, gayundin, ako ay hindi ninyo matutulungan. Itinatanggi ko ang inyong (dating) gawain ng pagtatambal ninyo sa akin (Satanas) kay Allah (sa pamamagitan ng pagsunod ninyo sa akin sa buhay sa mundong ito). Katotohanang may kasakit-sakit na kaparusahan sa Zalimun (mga mapagsamba sa diyus-diyosan at mapaggawa ng kamalian, walang pananalig, buktot, atbp.).”