Surah Az-Zamar Ayahs #42 Translated in Filipino

At katotohanan, kung sila ay inyong tatanungin kung sino ang lumikha ng kalangitan at kalupaan, walang pagsala na kanilang sasabihin: “Si Allah (ang lumikha sa kanila).” Ipagbadya: “(Kung gayon), sabihin ninyo sa akin ang mga bagay na inyong tinatawagan maliban pa kay Allah; kung si Allah ay magnais sa akin ng panganib, sila ba (mga diyus- diyosan) ay makapagpapaalis ng Kanyang panganib; at kung si Allah ay magnais ng ilang habag sa akin, sila ba (mga diyus-diyosan) ay makakapigil sa Kanyang Habag?” Ipagbadya: “Sapat na sa akin si Allah! Ang mga nagtitiwala sa Kanya (alalaong baga, ang mga sumasampalataya), ay nararapat na magbigay (sa Kanya) ng kanilang pagtitiwala.”

Ipagbadya (o Muhammad): “o aking pamayanan! Gawin ninyo kung ano ang paraan ninyo, at gagawin ko rin ang ayon sa akin. Hindi maglalaon at inyong mapag-aalaman

Kung kanino daratal ang kahiya-hiyang kaparusahan at kung kanino papanaog ang walang hanggang kaparusahan.”

Katiyakang Aming ipinanaog sa iyo (O Muhammad) ang Aklat (ang Qur’an) sa Katotohanan upang (mapatnubayan) ang sangkatauhan. Siya na tumatanggap ng patnubay ay nagbibigay kapakinabangan sa kanyang sarili (kaluluwa); datapuwa’t siya na naliligaw ay nagbibigay kapinsalaan sa kanyang sarili (kaluluwa). At ikaw (o Muhammad) ay hindi isang wakil (tagapamahala, katiwala o tagapagpatupad ng kanilang ginagawa) sa kanila

Si Allah ang kumukuha ng kaluluwa (ng mga tao) sa sandali ng kanilang kamatayan, gayundin (sa kaluluwa ng mga tao) na hindi namatay sa sandali ng kanilang pagtulog. Hinahawakan Niya ang (kaluluwa) ng mga tao na ang kamatayan ay naitakda na (upang hindi na makabalik muli sa buhay, alalaong baga, sa kanyang nahihimlay na katawan), at ibinabalik Niyang muli (ang ibang kaluluwa sa kanilang katawan, alalaong baga, sa mga hindi pa nakatakdang mamatay), sa natataningan na panahon. Katotohanang naririto ang mga Tanda sa mga tao na matiim na nagmumuni-muni