Surah Yusuf Ayahs #101 Translated in Filipino

Sila ay nagsabi: “o aming ama! Manikluhod kayo (kay Allah) para sa kapatawaran ng aming mga kasalanan, katotohanang kami ay naging mga makasalanan.”

Siya ay nangusap: “Hihilingin ko sa aking Panginoon ang (Kanyang) pagpapatawad sa inyo, katotohanang Siya, (at) Siya lamang ang Lagi nang Nagpapatawad, ang Pinakamaawain.”

Kaya’t nang sila ay magsitungo kay Hosep, ay inilapit niya ang kanyang magulang (ama) sa kanyang sarili at nagsabi: “Pumasok kayo sa Ehipto, sa kapahintulutan ni Allah, nang matiwasay (sa kapayapaan at kapanatagan).”

At itinaas niya ang kanyang magulang sa luklukan at sila ay nagpatirapa (nagbigay galang) sa kanya (Hakob). Siya (Hosep) ay nagsabi: “O aking ama! Ito ang kahulugan ng aking panaginip noon pang una! Pinahintulutan ng aking Panginoon na ito ay mangyari! Siya ay tunay na mabuti sa akin nang ako ay hanguin Niya sa bilangguan, at kayo ay dinala (Niyang) lahat dito (sa akin) mula sa pamumuhay sa disyerto, pagkaraang makapagtanim si Satanas ng galit sa pagitan ko at ng aking mga kapatid. Katotohanan, ang Aking Panginoon ay Pinakamapagpala at Pinakamabait sa sinumang Kanyang maibigan. Katotohanan! Siya ay Tigib ng Kaalaman, ang Puspos ng Karunungan

AkingPanginoon!Katotohanangakoaypinagkalooban Ninyo ng kapangyarihan (kapamahalaan), at itinuro (Ninyo) sa akin ang pagpapakahulugan ng mga panaginip; Kayo lamang ang tanging Manlilikha ng mga kalangitan at kalupaan! Kayo ang aking Wali (Tagapangalaga, Kawaksi, Tagapagtaguyod, Tagapagbantay, atbp.) sa mundong ito at sa Kabilang Buhay. Ako ay bayaan (Ninyo) na mamatay bilang isang Muslim (na sumusuko sa Inyong Kalooban) at ako ay (Inyong) ibilang sa mga matutuwid.”