Surah Ta-Ha Ayahs #135 Translated in Filipino

At huwag mong pagurin ang iyong mga mata sa pagnanasa sa mga bagay na Aming ipinagkaloob bilang paglilibang sa maraming pangkat (sila na mga hindi sumasampalataya sa Kaisahan ni Allah at mapagsamba sa mga diyus-diyosan), at sa karilagan ng buhay na ito, (ito) ay upang Aming masubukan sila. Datapuwa’t ang biyayang nakalaan (gantimpala sa Kabilang Buhay) mula sa iyong Panginoon ay higit na mainam at nagtatagal

At iyong itagubilin ang pagdarasal sa iyong pamilya (at pamayanan), at maging matimtiman (sa pag-aalay ng mga panalangin). walang anuman na laang panustos (alalaong baga, ang bigyan mo Kami ng kahit ano) ang Aming hinihingi mula sa iyo. Kami ang magkakaloob nito sa iyo. At ang mabuting hantungan (alalaong baga, ang Paraiso) ay para sa Muttaqun (matimtiman at matutuwid na tao na labis na nangangamba kay Allah at umiiwas sa lahat ng mga kasalanan at kasamaan na Kanyang ipinagbabawal at nagmamamahal kay Allah nang higit at nagsasagawa ng mga kabutihan na Kanyang ipinag-uutos)

Sila ay nagsasabi: “Bakit hindi siya nagdala sa amin ng isang Tanda (Katibayan) mula sa kanyang Panginoon?” Hindi baga dumatal na sa kanilang lahat ang maliwanag na Katibayan (na nasusulat) sa mga naunang Aklat ng Kapahayagan (mga Kasulatan, alalaong baga, ang Torah [mga Batas], ang Ebanghelyo hinggil sa pagdatal ni Propeta Muhammad

At kung sila ay winasak Namin sa kaparusahan bago pa rito (alalaong baga, kay Propeta Muhammad at sa Qur’an), katiyakan na kanilang sasabihin: “O aming Panginoon! Kung Kayo ay nagsugo lamang sa amin ng isang Tagapagbalita, walang pagsala na kami ay nagsisunod sa Inyong Ayat (mga tanda, kapahayagan, katibayan, aral, atbp.) bago pa kami abahin at ilagay sa kahihiyan.”

Ipagbadya (o Muhammad): “Ang bawat isa (sa atin, mga sumasampalataya at hindi sumasampalataya) ay naghihintay, kaya’t magsipaghintay din kayo. Hindi magtatagal at inyong mapag-aalaman kung sino ang nasa matuwid at patag na landas (alalaong baga, ang nasa Islam – ang Pananampalataya ni Allah) at kung sino sila na tumanggap sa kanilang sarili ng patnubay (sa tamang landas).”