Surah Al-Qasas Ayahs #29 Translated in Filipino

Hindi nagtagal, ang isa sa (mga babae) na nakikimi sa paglalakad ay bumalik sa kanya at nagsabi: “Ang aking ama ay nag-aanyaya sa iyo upang ikaw ay kanyang mapasalamatan sa pagpapainom mo sa aming mga alagang hayop.” Kaya’t nang siya ay pumaroon sa kanya at isalaysay ang nangyari sa kanya, siya (ang matanda) ay nagsabi: “Huwag kang matakot, (mabuti ngang) ikaw ay nakatakas sa Zalimun (mga mapang-aping tao, walang pananalig, tampalasan, atbp.).”

At nagsabi ang isa (sa mga dalaga): “o aking (mahal) na ama! Siya ay kunin ninyo at bigyan ng pasahod, tunay ngang ang pinakamainam sa mga lalaki na magtatrabaho ay iyong (lalaki) na matipuno at mapagkakatiwalaan.”

Ang ama ay nagsabi: “Nais kong ipakasal ang isa sa aking mga dalaga sa iyo, sa kondisyon na maglilingkod ka sa akin sa walong taon, ngunit kung huhustuhin mo sa sampung taon, ito ay (tulong na kaloob) mula sa iyo. Datapuwa’t ayaw kong ilagay ka sa anumang kahirapan; tunay ngang ako ay makikita mo, kung pahihintulutan ni Allah, na isa sa mga matutuwid.”

Siya ay sumagot: “Hayaang ganito (ang kasunduan) sa pagitan natin, kahit na anuman sa ating kasunduan ang aking ganapin, walang mananaig na di katarungan sa akin. Si Allah ang Saksi sa anumang ating ipinahayag.”

At nang matapos na ni Moises ang takdang panahon, at siya ay naglalakbay na kasama ang kanyang pamilya, ay natanaw niya ang isang apoy tungo sa landas ng Bundok ng Tur. Sinabi niya sa kanyang pamilya: “Magsipaghintay kayo rito; nakasumpong ako ng apoy; inaaasahan ko na makakapagbigay ako sa inyo mula roon ng ilang kaalaman, o ng anumang nagliliyab na makakapagpainit sa inyong katawan.”