Surah Al-Qasas Ayahs #31 Translated in Filipino

Ang ama ay nagsabi: “Nais kong ipakasal ang isa sa aking mga dalaga sa iyo, sa kondisyon na maglilingkod ka sa akin sa walong taon, ngunit kung huhustuhin mo sa sampung taon, ito ay (tulong na kaloob) mula sa iyo. Datapuwa’t ayaw kong ilagay ka sa anumang kahirapan; tunay ngang ako ay makikita mo, kung pahihintulutan ni Allah, na isa sa mga matutuwid.”

Siya ay sumagot: “Hayaang ganito (ang kasunduan) sa pagitan natin, kahit na anuman sa ating kasunduan ang aking ganapin, walang mananaig na di katarungan sa akin. Si Allah ang Saksi sa anumang ating ipinahayag.”

At nang matapos na ni Moises ang takdang panahon, at siya ay naglalakbay na kasama ang kanyang pamilya, ay natanaw niya ang isang apoy tungo sa landas ng Bundok ng Tur. Sinabi niya sa kanyang pamilya: “Magsipaghintay kayo rito; nakasumpong ako ng apoy; inaaasahan ko na makakapagbigay ako sa inyo mula roon ng ilang kaalaman, o ng anumang nagliliyab na makakapagpainit sa inyong katawan.”

Datapuwa’t nang makalapit na siya (sa Apoy), siya ay tinawag mula sa kanang bahagi ng lambak, mula sa isang puno sa banal na lupa: “O Moises! Katotohanang ako si Allah, ang Panginoon ng lahat ng mga nilalang

Ngayon, iyong ihagis ang iyong tungkod!” Datapuwa’t nang mamalas niya itong gumagalaw (sa kanyang sarili), na wari bang isang ahas, siya ay napaurong at tumalilis na tinatalunton ang kanyang pinagdaanan. (At sa kanya ay winika): “o Moises! Lumapit ka at huwag matakot. Katotohanang ikaw ay isa sa mga pinangangalagaan.”