Al-Quran 56:47 - Surah Al-Waqia Ayah #47 - Filipino Translation

56:46

وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنْثِ الْعَظِيمِ

At nagpatuloy sa pamimihasa sa kahiya- hiyang kabuktutan (tulad ng pagsasama ng katambal sa pagsamba kay Allah, pagpatay, paggawa ng mga krimen, atbp)

56:47

وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ

At lagi nilang ipinagbabadya: “Ano? Kung kami ba ay mamatay at maging alabok at kalansay, kami ba ay tunay na ibabangong muli sa pagkabuhay?”

56:48

أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ

(Kami) at ang aming mga ninuno (noong pang panahong sinauna)

56:49

قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ

Ipagbadya (o Muhammad): “Tunay nga! Silang (mga tao) ng panahong sinauna at silang (mga tao) ng huling panahon.”

56:50

لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَاتِ يَوْمٍ مَعْلُومٍ

walang pagsala na titipunin ang lahat ng sama-sama sa natataningang pakikipagtipan sa Bantog na Araw

Surah Al-Waqia Ayahs #50 Translated in Filipino

Choose other languages: