Download Mobile App:
Surah Aal-E-Imran Ayah #37 Translated in Sindhi
فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنْبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّا ۖ كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِنْدَهَا رِزْقًا ۖ قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّىٰ لَكِ هَٰذَا ۖ قَالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۖ إِنَّ اللَّهَ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ
پوءِ اُن کي سندس پالڻھار چڱي قبولڻ سان قبوليو ۽ اُن کي چڱي پالڻ طرح پاليائين ۽ سندس سنڀاليندڙ زڪريا کي ڪيائين، جڏھن بہ زڪريا مٿس حجري ۾ لنگھندو ھو تہ وٽس طعام (رکيل) لھندو ھو، (ھڪ وقت) چيائين تہ اي مريم! ھيءُ ڪٿان تو لاءِ (آيو) آھي؟ چيائين تہ اھو الله وٽان (آيو) آھي، ڇو تہ الله جنھن کي وڻيس (تنھن کي) اڻ ڳڻي روزي ڏيندو آھي