Surah Aal-E-Imran Ayah #37 Translated in Malayalam
فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنْبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّا ۖ كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِنْدَهَا رِزْقًا ۖ قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّىٰ لَكِ هَٰذَا ۖ قَالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۖ إِنَّ اللَّهَ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ
അങ്ങനെ അവളുടെ ( മര്യമിന്റെ ) രക്ഷിതാവ് അവളെ നല്ല നിലയില് സ്വീകരിക്കുകയും, നല്ല നിലയില് വളര്ത്തിക്കൊണ്ടു വരികയും, അവളുടെ സംരക്ഷണച്ചുമതല അവന് സകരിയ്യായെ ഏല്പിക്കുകയും ചെയ്തു. മിഹ്റാബില് ( പ്രാര്ത്ഥനാവേദിയില് ) അവളുടെ അടുക്കല് സകരിയ്യാ കടന്നു ചെല്ലുമ്പോഴെല്ലാം അവളുടെ അടുത്ത് എന്തെങ്കിലും ആഹാരം കണ്ടെത്തുമായിരുന്നു. അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു: മര്യമേ, നിനക്ക് എവിടെ നിന്നാണിത് കിട്ടിയത്? അവള് മറുപടി പറഞ്ഞു. അത് അല്ലാഹുവിങ്കല് നിന്ന് ലഭിക്കുന്നതാകുന്നു. തീര്ച്ചയായും അല്ലാഹു താന് ഉദ്ദേശിക്കുന്നവര്ക്ക് കണക്ക് നോക്കാതെ നല്കുന്നു.