Download Mobile App:

Surah Al-Ankabut Translated in Sindhi

29:1

الم

الٓمّٓ

29:2

أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ

ماڻھن ڀانيو آھي ڇا تہ سندن (رڳو ايتري) چوڻ تي تہ ايمان آندوسون، اُھي ڇڏي ڏبا ۽ اُھي نہ آزمائبا؟

29:3

وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۖ فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْكَاذِبِينَ

۽ جيڪي کانئن اڳ ھئا، تن کي بيشڪ پرکيوسون، پوءِ جيڪي سچا آھن، تن کي الله ضرور ڌار ڪندو ۽ ڪُوڙن کي (بہ) ضرور ڌار ڪندو

29:4

أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ أَنْ يَسْبِقُونَا ۚ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ

جيڪي بڇڙايون ڪن ٿا، تن ڀانيو آھي ڇا تہ اسان کان اڳتي نڪري ويندا؟ جيڪو فيصلو ڪن ٿا، سو بڇڙو آھي

29:5

مَنْ كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ اللَّهِ فَإِنَّ أَجَلَ اللَّهِ لَآتٍ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ

جيڪو الله جي ملڻ جي اميد رکندو آھي، سو (سمجھي) تہ بيشڪ الله جي ٺھرايل مُدت ضرور اچڻي آھي، ۽ اُھو ٻڌندڙ ڄاڻندڙ آھي

29:6

وَمَنْ جَاهَدَ فَإِنَّمَا يُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَغَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ

۽ جيڪو (الله جي دين لاءِ) ڪوشش ڪري سو رڳو پنھنجي لاءِ ئي ڪوشش ٿو ڪري، ڇو تہ الله جھانن کان بي پرواھ آھي

29:7

وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَحْسَنَ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ

۽ جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا، تن کان سندن مدايون ضرور ميٽينداسون ۽ جيڪي ڪندا ھئا، تنھن جو کين ڏاڍو چڱو بدلو ڏينداسون

29:8

وَوَصَّيْنَا الْإِنْسَانَ بِوَالِدَيْهِ حُسْنًا ۖ وَإِنْ جَاهَدَاكَ لِتُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا ۚ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

۽ ماڻھوءَ کي پنھنجي ماءُ پيءُ سان چڱائي ڪرڻ جو حُڪم ڪيوسون، ۽ (اي ماڻھو!) جيڪڏھن (اُھي) مون سان ڪنھن کي شريڪ ڪرڻ جي لاءِ تو کي مجبور ڪن، جنھن (جي حقيقت) جي تو کي ڪا ڄاڻپ نہ آھي، تہ اُنھن جو چيو نہ مڃ، اوھان جو مون ڏانھن موٽڻ آھي، تنھنڪري جيڪي ڪندا ھيؤ تنھن جي اوھان کي سُڌ ڏيندس

29:9

وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِي الصَّالِحِينَ

۽ جن ايمان آندو ۽ چڱا ڪم ڪيا، تن کي صالحن (جي ٽوليءَ) ۾ ضرور داخل ڪنداسون

29:10

وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِيَ فِي اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذَابِ اللَّهِ وَلَئِنْ جَاءَ نَصْرٌ مِنْ رَبِّكَ لَيَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمْ ۚ أَوَلَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِي صُدُورِ الْعَالَمِينَ

۽ ماڻھن مان ڪي (اھڙا) آھن، جي چوندا آھن، تہ الله تي ايمان آندو اٿئون، پوءِ جڏھن الله (جي واٽ) ۾ اُن کي (ڪو) ايذاءُ پھچايو ويندو آھي، (تڏھن) ماڻھن جي ايذائن کي الله جي عذاب وانگر سمجھندو آھي، ۽ جيڪڏھن تنھنجي پالڻھار وٽان ڪا مدد ايندي آھي تہ چوندا آھن تہ، بيشڪ اسين اوھان ساڻ ھياسون، جيڪي جھان (وارن) جي دلين ۾ آھي سو الله چڱيءَ طرح ڄاڻندڙ نہ آھي ڇا؟