Surah Al-Araf Ayahs #152 Translated in Khmer

បន្ទាប់ពីមូសាបានចេញដំណើរទៅ ក្រុមមូសាក៏បានទទួលយកបដិមាធ្វើពី គ្រឿងអលង្ការ ជាកូនគោឈ្មោល នូវរូបរាងមានលាន់សូរខ្ទរ។ តើពួកគេមិនបានពិចារណាទេឬ ថា រូបនោះមិនអាចនិយាយទៅកាន់ពួកគេបានទេ ហើយក៏មិនអាចធ្វើមគ្គុទ្ទេសដល់ពួកគេ នូវ ផ្លូវណាមួយបានដែរ។ ពួកគេបានទទួលរូបនោះជាទីសក្ការៈ ហើយពួកគេទាំងនោះបានក្លាយ ទៅជាពួកមនុស្សបំពាន

ហើយនៅពេលដែលពួកគេបានជ្រុលដៃប្រព្រឹត្ត ពួកគេមានការ សោកស្តាយជាពន់ពេក ហើយពួកគេបានយល់ឃើញថា ពួកគេពិតជាបានភ័ន្តវង្វេងមែន ភ្លាម នោះ ពួកគេបានចេញវាចារថា ប្រសិនបើម្ចាស់របស់យើងមិនអាណិតអាសូរយើងទេ ហើយមិន អភ័យទោសឱ្យយើងទេ ពួកយើងប្រាកដជានឹងក្លាយទៅជាអ្នក ក្នុងចំណោមពួកអ្នកខាតបង់

នៅពេលដែលមូសាបានវិលត្រឡប់ទៅកាន់ក្រុមពួករបស់គេវិញទាំងក្រេវក្រោធ និងទុក្ខព្រួយ មូសាថា អាក្រក់បំផុត អ្វីដែលអ្នកទាំងឡាយបានប្រព្រឹត្តពីក្រោយខ្នងយើងបន្ទាប់ពីយើង។ ហេតុអ្វីបានជាពួកអ្នក តក់ក្រហល់? មិនរង់ចាំកិច្ចបញ្ជារបស់ម្ចាស់ពួកអ្នក? មូសាបានបោះសន្លឹកសាស្ត្រា(តាវរ៉ត)ទាំងនោះ ហើយបានចាប់ក្បាលបងប្រុសរបស់គេ រួចទាញក្បាលទៅជិតគេ ហារូនបងប្រុសរបស់គេបានវាចារថា ឱបុត្រារបស់មាតាយើង! ការពិតក្រុមពួកទាំងនោះបានប្រមាថយើង ហើយពួកគេហៀបតែនឹងសំលាប់ យើង ហេតុនេះចូរអ្នកកុំធ្វើឱ្យពួកសត្រូវសប្បាយចិត្តចំពោះការអាប់អោនរបស់យើង ហើយ ចូរអ្នកកុំ ចាត់ទុកយើងរួមជាមួយពួកអយុត្តិធម៌

មូសាបានបួងសួងថា ឱម្ចាស់របស់ខ្ញុំ! សូមលោកអភ័យទោស ឱ្យខ្ញុំ និងបងប្រុសរបស់ខ្ញុំផង ហើយសូមលោកមេត្តាបញ្ចូលយើងទៅក្នុងក្តីអាណិតអាសូររបស់លោក ផង។ លោកជាអ្នកដែលអាណិតអាសូរបំផុតលើសពីបណ្តាអ្នកអាណិតអាសូរផ្សេងទៀត

ការពិត បណ្តាអ្នកដែលទទួលយកបដិមាកូនគោឈ្មោលធ្វើជាទីសក្ការៈ ពិតជាត្រូវបានធ្លាក់ទៅពួកគេទាំងនោះ នូវការក្រេវក្រាធពីម្ចាស់របស់ពួកគេ និងការអាប់យសក្នុងជីវិតលោកិយ។ ដូចនេះហើយ យើងទូទាត់ ចំពោះពួកជនដែលប្រឌិត