Al-Quran 22:41 - Surah Al-Hajj Ayah #41 - Jawa Translation

22:40

الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ ۗ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا ۗ وَلَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ

Yaiku wong mukmin kang padha ditundhung para wong kafir saka omahe kanthi ora bener, mung jalaran anggone padha ngucap, "Pangeran kita iku Allah". Lan saupama ora ana pangayomaning Allah marang manungsa, sarta santosane wong mukmin anggone ngayomi wong kafir mesthi nglebur - ngleburake, pamujane pandhita lan greja - grejane wong Nashara lang panggonan sembahyangane wong Yahudi apa dene Masjid - masjide wong Islam kang tansah dienggo nyebut asmane Allah ana ing kono, mesthi padha dijugrugi kabeh. Nanging Allah mesthi paring pitulungan wong kang labuh marang Panjenengenang. Satemene Allah iku Maha Santosa lan Maha Gagah

22:41

الَّذِينَ إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ ۗ وَلِلَّهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ

Wong kang labuh (mitulungi) ing Allah iku kabeh owng kang menawa Ingsun tulungi, Ingsun panggonanke ana ing bumi, sempulur tumindake ana ing bumi, banjur padha nglakoni shalat lan mbayar zakat, lan ajak - ajak nglakoni penggawe becik, apa dene nyegah nglakoni penggawe ala. KAbeh perkara iku putusane ana ing astane Allah

22:42

وَإِنْ يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَثَمُودُ

(Muhammad) Dene wong kafir yen padha nggorohake ing sira, aja kaget, awit para ummat kuna sadurunge wong kafir iku uga maido rasule, kayata para ummate Nuh, kaum ’Ad lan Tsamud

22:43

وَقَوْمُ إِبْرَاهِيمَ وَقَوْمُ لُوطٍ

Lan kaume Ibrahim lan kaume Luth

22:44

وَأَصْحَابُ مَدْيَنَ ۖ وَكُذِّبَ مُوسَىٰ فَأَمْلَيْتُ لِلْكَافِرِينَ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ ۖ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ

Lan wong ing negara Madyan. Musa uga dipaido ing para ummate. Dene anggoningsun nyiksa, iku Ingsun srantekake. Bareng wis cetha, banjur padha Ingsun siksa. Awit saka iku mara delenga lan rasakna hiba banget dukaningsun

Surah Al-Hajj Ayahs #44 Translated in Jawa

Choose other languages: