Quran Apps in many lanuages:

Surah Al-Araf Ayahs #73 Translated in Jawa

أَوَعَجِبْتُمْ أَنْ جَاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلَىٰ رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ ۚ وَاذْكُرُوا إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَاءَ مِنْ بَعْدِ قَوْمِ نُوحٍ وَزَادَكُمْ فِي الْخَلْقِ بَسْطَةً ۖ فَاذْكُرُوا آلَاءَ اللَّهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
Apa! Apa sira padha gumun, déné ana péling saka Pangéranira anekani sira, alantaran wong lanang golonganira, amrih angéli- ngaké sira? Lan padha angélingana nalikané Panjenengané andadè- kaké sira dadi para Pamaréntah ing sapungkuré umaté Nuh sarta amewahi sira ing dalem prakosa- ning dumadinira; mulané padha diéling marang paparingé Allah, supaya sira padha begja
قَالُوا أَجِئْتَنَا لِنَعْبُدَ اللَّهَ وَحْدَهُ وَنَذَرَ مَا كَانَ يَعْبُدُ آبَاؤُنَا ۖ فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ
Dhèwèké padha calathu: Apa tekamu marang aku kéné iki supa- ya aku padha anguwuh ing Allah kang Sawiji, sarta aninggal apa kang dikawulani bapak-bapakku? Lah tekakna marang aku kéné apa kang koancamaké aku, manawa kowé iku kalebu wong kang padha temen
قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ رِجْسٌ وَغَضَبٌ ۖ أَتُجَادِلُونَنِي فِي أَسْمَاءٍ سَمَّيْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمْ مَا نَزَّلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ ۚ فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ
Dhèwèké acalathu: temen wus tumiba marang sira lelethek sarta bebendu saka Pangéranira; apa kowé padha madoni aku ing dalem aran-aran, kang sira sebut-sebut, sira lan bapak- bapakira? Allah ora anurunaké wewenang tumrap iku; mulané padha entènana, sayekti aku iki kalawan sira éwoné wong kang padha angentèni
فَأَنْجَيْنَاهُ وَالَّذِينَ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَقَطَعْنَا دَابِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۖ وَمَا كَانُوا مُؤْمِنِينَ
Tumuli Ingsun anyalametaké dhèwèké dalah para pandhèrèké kalawan wilasa saka Ingsun, sarta Ingsun amedhot oyodé para kang padha anggorohaké marang tim- balan-timbalan-Ingsun tuwin kang dudu wong-wong angèstu
وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا ۗ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ قَدْ جَاءَتْكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ ۖ هَٰذِهِ نَاقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آيَةً ۖ فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللَّهِ ۖ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
Lan marang Tsa- mud sadu- luréa, Shalih. Dhèwèké acalathu: É, bangsaku, padha angabdia ing Allah, sira ora duwé sesembahan liyané Panjenengané. Temen wus tumeka ing sira tandha yekti cetha saka Pangéranira: iki untané wa- don Allah, tumrapé sira sawijining tandha; mulané iku togna baé mangan ing bumining Allah lan aja sira arubiru, mundhak siksa kang nglarani anibani sira

Choose other languages: