لَا أُقْسِمُ بِهَٰذَا الْبَلَدِ
قسم به این شهر مقدّس [= مکّه]،
وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَٰذَا الْبَلَدِ
شهری که تو در آن ساکنی،
وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ
و قسم به پدر و فرزندش [= ابراهیم خلیل و فرزندش اسماعیل ذبیح]،
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي كَبَدٍ
که ما انسان را در رنج آفریدیم (و زندگی او پر از رنجهاست)!
أَيَحْسَبُ أَنْ لَنْ يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ
آیا او گمان می‌کند که هیچ کس نمی‌تواند بر او دست یابد؟!
يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُبَدًا
می‌گوید: «مال زیادی را (در کارهای خیر) نابود کرده‌ام!»
أَيَحْسَبُ أَنْ لَمْ يَرَهُ أَحَدٌ
آیا (انسان) گمان می‌کند هیچ کس او را ندیده (که عمل خیری انجام نداده) است؟!
أَلَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَيْنَيْنِ
آیا برای او دو چشم قرار ندادیم،
وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ
و یک زبان و دو لب؟!
وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ
و او را به راه خیر و شرّ هدایت کردیم!
Load More
