Al-Quran 27:12 - Surah An-Naml Ayah #12 - Jawa Translation

27:11

إِلَّا مَنْ ظَلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسْنًا بَعْدَ سُوءٍ فَإِنِّي غَفُورٌ رَحِيمٌ

Kajaba wong kang nganiaya (duraka) nanging banjur padha tobat, sarta banjur ngijoli tumindake ala kanthi kabecikan, iku naliknae rumangsa kaluputan, duwe wedi. Satemene Ingsun iki Maha Pangapura tur Maha Asih

27:12

وَأَدْخِلْ يَدَكَ فِي جَيْبِكَ تَخْرُجْ بَيْضَاءَ مِنْ غَيْرِ سُوءٍ ۖ فِي تِسْعِ آيَاتٍ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَقَوْمِهِ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ

Lan epek - epekira lebokna ing klambi, nuli wetokna, mesthi dadi putih, dudu putihe belang, (nanging mencorong amblerengi). Saiki sira mangkata, nemonanan lan nerang - nerangna Fir’aun sawadyabalane, kanthi tandha yekti kaelokan sangang werna klebu loro iki, awit Fir’aun sawadyabalane iku klebu wong duraka (fasiq)

27:13

فَلَمَّا جَاءَتْهُمْ آيَاتُنَا مُبْصِرَةً قَالُوا هَٰذَا سِحْرٌ مُبِينٌ

Fir’aun sawadyabale bareng katekan tandha yektiningsun terang katon cetha, banjur padha ngucap mengkene, "Kaelokan iki sihir kang cetha

27:14

وَجَحَدُوا بِهَا وَاسْتَيْقَنَتْهَا أَنْفُسُهُمْ ظُلْمًا وَعُلُوًّا ۚ فَانْظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ

Lan padha maido (angas) marang tandha yekti mau, tur ing bathin dheweke wis sumurp cetha (menawa kaelokan iku temen saka Allah). Anggone maudo mau saking gumedhe, moh manut. Mara sira ndelenga kapriye kawusanane wong kang padha gawe kerusakan ana ing bumi

27:15

وَلَقَدْ آتَيْنَا دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ عِلْمًا ۖ وَقَالَا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي فَضَّلَنَا عَلَىٰ كَثِيرٍ مِنْ عِبَادِهِ الْمُؤْمِنِينَ

Lan yekti Ingsun wis maring kawruh marang Dawud lan Sulaiman, sakarone mau padha manglembana mengkene, "Sedaya pangalembana punika kagunganipun Allah, ingkang sampun paring kautaman dhumateng kawula, ngungkuli para kawulanipun pinten - pinten ingkang sami mukmin

Surah An-Naml Ayahs #15 Translated in Jawa

Choose other languages: