Al-Quran 3:34 - Surah Aal-E-Imran Ayah #34 - Jawa Translation

3:33

إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَىٰ آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ

Trah kang sawiji saka sawenèhé; lan Allah iku Amiyarsa, Angudanèni

3:34

ذُرِّيَّةً بَعْضُهَا مِنْ بَعْضٍ ۗ وَاللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ

Ing nalika sawijining wong wadon ‘Imran munjuk: Pangé- ran kawula, saèstu kawula apunagi ing Tuwan, punapa ingkang won- ten salebeting kandhutan kawula punika kawula pasrahaken (alala- dosa ing Tuwan); milanipun mugi Tuwan anembadani ing kawula; saèstu Tuwan punika Ingkang- Miyarsa, Ingkang-Ngudanèni

3:35

إِذْ قَالَتِ امْرَأَتُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّي نَذَرْتُ لَكَ مَا فِي بَطْنِي مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّي ۖ إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ

Mulané, bareng wus anglai- raké anak, munjuk: Pangéran kawula, saèstu kawula sampun anglairaken anak èstri – lan Allah iku luwih Ngudanèni apa sing dilairaké – kaliyan, tiyang jaler punika boten kados tiyang èstri, saha punika kula namakaken Maryam, punapa déné dalah turun- ipun kawula suwunaken pangayo- man ing Tuwan saking sétan ingkang binendon

3:36

فَلَمَّا وَضَعَتْهَا قَالَتْ رَبِّ إِنِّي وَضَعْتُهَا أُنْثَىٰ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا وَضَعَتْ وَلَيْسَ الذَّكَرُ كَالْأُنْثَىٰ ۖ وَإِنِّي سَمَّيْتُهَا مَرْيَمَ وَإِنِّي أُعِيذُهَا بِكَ وَذُرِّيَّتَهَا مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ

Mulané disembadani déning Pangérané kalawan kasembadan kang becik, sarta diwalagangaké kalawan walagang kang becik sarta dikon ngopèni Zakariya; saben- saben Zakariya lumebu marang pangimaman aniliki dhèwèké, tine- mu ing sandhingé ana panganané. Calathuné: É Maryam, iki olèhmu saka ngendi? Wangsulané: Punika saking ngarsanipun Allah; sayekti Allah amaringi sapa kang dadi kapareng-É, tanpa taker

3:37

فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنْبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّا ۖ كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِنْدَهَا رِزْقًا ۖ قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّىٰ لَكِ هَٰذَا ۖ قَالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۖ إِنَّ اللَّهَ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ

Ing kono Zakariya nyunyu- wun marang Pangérané, unjuké: Pangéran kawula! mugi Tuwan aparing kawula saking ngarsa Tuwan turun ingkang saé; saèstu Tuwan punika Ingkang Midha- ngetaken panyuwun

Surah Aal-E-Imran Ayahs #37 Translated in Jawa

Choose other languages: