Surah Yunus Ayahs #22 Translated in Jawa
وَيَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَضُرُّهُمْ وَلَا يَنْفَعُهُمْ وَيَقُولُونَ هَٰؤُلَاءِ شُفَعَاؤُنَا عِنْدَ اللَّهِ ۚ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللَّهَ بِمَا لَا يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الْأَرْضِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ
Lan dhèwèké padha angabdi marang barang saliyané Allah, kang ora bisa mitunani lan ora bisa migunani marang dhèwèké, sarta padha calathua: Iki pantaraku ana ing ngarsaning Allah. Calathua: Apa ta kowé padha amartani Allah barang kang Panjenengané ora udani ing langit-langit lan ing bumi? Mahasuci Panjenengané lan Mahaluhur saka barang kang padha didadèkaké sisihan-É
وَمَا كَانَ النَّاسُ إِلَّا أُمَّةً وَاحِدَةً فَاخْتَلَفُوا ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ فِيمَا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ
Lan manusa iku ora liya kajaba umat sawiji,a wasana padha sulaya; lan saupama oraa wus ana sabda saka Pangéranira kang andhisiki, yekti ing kono tumrap barang kang dhèwèké padha sulaya wis dipancasi ing antarané dhèwèké
وَيَقُولُونَ لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ ۖ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ
Lan dhèwèké padha calathu: Yagéné ora ana tandha tinurunaké marang dhèwèké saka Pangérané? Lan calathua: Barang kang ora katon iku mung kagungané Allah, mulané padha sira ngentènana; sayekti aku iki barenganira, uga golongané para kang padha angen- tèni
وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً مِنْ بَعْدِ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُمْ إِذَا لَهُمْ مَكْرٌ فِي آيَاتِنَا ۚ قُلِ اللَّهُ أَسْرَعُ مَكْرًا ۚ إِنَّ رُسُلَنَا يَكْتُبُونَ مَا تَمْكُرُونَ
Lan samangsa Ingsun angi- cipaké manusa ing wilasa ing sawisé kasusahan angenani dhè- wèké, lah, ing kono dhèwèké padha angrékadaya lumawan ing timbalan-timbalan-Ingsun. Cala- thua: Allah iku luwih rikat ing pangrékadaya; sayekti para utusan- Ingsun iku padha anulisi apa pang- rékadayanira
هُوَ الَّذِي يُسَيِّرُكُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا كُنْتُمْ فِي الْفُلْكِ وَجَرَيْنَ بِهِمْ بِرِيحٍ طَيِّبَةٍ وَفَرِحُوا بِهَا جَاءَتْهَا رِيحٌ عَاصِفٌ وَجَاءَهُمُ الْمَوْجُ مِنْ كُلِّ مَكَانٍ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ أُحِيطَ بِهِمْ ۙ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ لَئِنْ أَنْجَيْتَنَا مِنْ هَٰذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ
Panjenengané iku Kang ang- lakokaké sira ana ing dharatan lan sagara; nganti, nalika sira padha ana ing prau, lan alalayaran ange- mot dhèwèké kalawan angin becik, sarta padha seneng déning mang- kono iku, angin ribut tumiyup anekani kono, sarta alun anempuh dhèwèké saka sadhéngah pang- gonan, tuwin dadi padha yakin yèn awaké kalimputan déning iku, padha nyunyuwun ing Allah, kalawan tulus ing pam- bangun-turut marang Panjenenga- né: Manawi Tuwan amilujengaken saking punika, saèstu kawula badhé dados golonganipun para ingkang angaturaken panuwun
Choose other languages:

Albanian

Amharic

Azerbaijani

Bengali

Bosnian

Bulgarian

Burmese

Chinese

Danish

Dutch

English

Farsi

Filipino

French

Fulah

German

Gujarati

Hausa

Hindi

Indonesian

Italian

Japanese

Jawa

Kazakh

Khmer

Korean

Kurdish

Kyrgyz

Malay

Malayalam

Norwegian

Pashto

Persian

Polish

Portuguese

Punjabi

Russian

Sindhi

Sinhalese

Somali

Spanish

Swahili

Swedish

Tajik

Tamil

Tatar

Telugu

Thai

Turkish

Urdu

Uyghur

Uzbek

Vietnamese

Yoruba
