Al-Quran 9:112 - Surah At-Tawba Ayah #112 - Jawa Translation

9:111

إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ ۚ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ ۖ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ وَالْقُرْآنِ ۚ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ ۚ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُمْ بِهِ ۚ وَذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ

Sayekti Allah wus anuku saka para angèstu, awak-awaké lan bandha-bandhané, yaiku dhèwèké bakal olèh patamanan; padha pe- rang ing dadalaning Allah, banjur padha amrajaya lan pinrajaya; janji kang nyata ingatasé Panjenengané, ing sajroning Taurat lan Injil sarta Qur’an; lan sapa ta kang luwih anuhoni janjiné tinimbang Allah? Mulané sira padha di- bungah ing janjinira kang sira janjèkaké; lan mangkono iku pakolih kang gedhé

9:112

التَّائِبُونَ الْعَابِدُونَ الْحَامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدُونَ الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَالْحَافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّهِ ۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ

Para kang padha tobat kang padha alaladi kang padha manga- lembana , kang padha puasa, kang padha ruku’, kang padha sujud, kang padha aparéntah ing panggawé becik lan kang padha anyegah ing panggawé ala lan kang padha rumeksa ing wawatesing Allah: lan awèha war- ta bubungah marang para angèstu

9:113

مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَنْ يَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِكِينَ وَلَوْ كَانُوا أُولِي قُرْبَىٰ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ

Ora mungguh tumrapé Nabi lan para kang padha angèstu, yèn ta padha anyuwunaké pangapura para manembah brahala, sanajan ta iku krabat, ing sawisé terang tu- mrap dhèwèké, yèn dhèwèké iku padha wongé geni kang murub

9:114

وَمَا كَانَ اسْتِغْفَارُ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَنْ مَوْعِدَةٍ وَعَدَهَا إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِلَّهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ ۚ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَأَوَّاهٌ حَلِيمٌ

Lan panyuwuné pangapura Ibrahim tumrap wong tuwané iku ora liya kajaba saka prajanjian kang wus dijanjèkaké marang dhè- wèké; ananging bareng wus terang tumrapé dhèwèké, yèn dhèwèké iku mungsuh tumrapé Allah, wisuh saka dhèwèké; sayekti Ibrahim iku banget akèh panga- dhuhé, lembah manah

9:115

وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُضِلَّ قَوْمًا بَعْدَ إِذْ هَدَاهُمْ حَتَّىٰ يُبَيِّنَ لَهُمْ مَا يَتَّقُونَ ۚ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ

Lan ora pisan Allah iku agawé sasaré sawijining bangsa ing sawisé Panjenengané aparing katerangan marang dhèwèké apa kang kudu diprayitnani; sayekti Allah iku marang samubarang udani

Surah At-Tawba Ayahs #115 Translated in Jawa

Choose other languages: