Surah An-Naml Ayahs #48 Translated in Jawa

Ratu Bilqis didhawuhi, "He ratu Bilqis, saiki sira mlebuwa ing kedaton (sabrangane menyang bale kambang mau tinutup ing kaca, nanging ora ketara) panyanane ratu Bilqis, sabrangan mau banyu kang sawatara jerone banjur cincing dhuwur nganti katon kempole loro pisan (tuhu anengsemake)". (Sulaiman) dhawuh, "Saestunipun punika kedaton mawi kaca". Sang ratu Bilqis munjuk, "Dhuh Pangeran kawula, kawula punika tiyang nandhang dosa, nganiaya dhateng badan kula piyambak, (awit anggen kula manembah surya) sapunika kula nglampahi agami Islam, nunggil agamanipun Sulaiman, ngestokaken dhawuhipun Allah Pangeranipun ngalam sadaya". (Sang ratu bilqis banjur kagarwa ing nabi Sulaiman)

Ingsun wis ngutus Shalih andhawuhi para sadulure, yaiku wong Tsamud, dhawuhe Shalih, "He para wong Tsamud sira padha manembaha ing Allah". Ing kono wong Tsamud dadi rong golongan, (kang segolongan ngestokake, dene kang sagolongan padha kafir, maido marang Shalih) mulane padha dikaniaya

Shalih andhangu, "He para seduluringsun, yagene sira padha nantang tekane siksa, ora malah ngarep -arep sih pangapurane Allah? Yagene sira ora padha nyuwun pangapuraning Allah anggonira padha musyrik? Supaya sira padha pikantuk piwalese Allah

Wong Tsamud matur mangsuli, "Kita sampun nandhang sangsara jalaran panjenengan lan para kanca panjenengan". Shalih ngandika, "Sangsaranira iku saka kersane Allah, minangka patrapning tindakira kang ala. Sumurupa menawa sira iku diparingi coba dening Allah

Ana ing sajroning kutho kono ana wong lanang cacahe padha nekad gawe karusakan ing bumi, babar pisan ora gawe kabecikan