Al-Quran 13:17 - Surah Ar-Rad Ayah #17 - Jawa Translation

13:16

قُلْ مَنْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ قُلِ اللَّهُ ۚ قُلْ أَفَاتَّخَذْتُمْ مِنْ دُونِهِ أَوْلِيَاءَ لَا يَمْلِكُونَ لِأَنْفُسِهِمْ نَفْعًا وَلَا ضَرًّا ۚ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ أَمْ هَلْ تَسْتَوِي الظُّلُمَاتُ وَالنُّورُ ۗ أَمْ جَعَلُوا لِلَّهِ شُرَكَاءَ خَلَقُوا كَخَلْقِهِ فَتَشَابَهَ الْخَلْقُ عَلَيْهِمْ ۚ قُلِ اللَّهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ

Calathua: Sapa ta Pangéran- ing langit-langit lan bumi? Cala- thua: Allah. Calathua: Lah yagéné kowé padha angalap pangayoman saliyané Panjenengané, kang ora bisa anguwasani marang awaké dhéwé, apa amakolèhi apa amitu- nani? Calathua: Apa padha wong wuta karo wong kang waras pandelengé? Utawa, apa padha pepeteng karo papadhang? Utawa, apa padha angedegaké sekuthon jèjèraning Allah, kang anganakaké titah kaya titah-É mangkono, nganti apa kang tumitah iki dadi kisruh tumrap dhèwèké? Calathua: Allah iku Ingkang-Anitahaké sa- mubarang, lan Panjenengané iku Ingkang Maha-tunggal, Ingkang- Mahawisésa. A

13:17

أَنْزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّيْلُ زَبَدًا رَابِيًا ۚ وَمِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فِي النَّارِ ابْتِغَاءَ حِلْيَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِثْلُهُ ۚ كَذَٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ ۚ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفَاءً ۖ وَأَمَّا مَا يَنْفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي الْأَرْضِ ۚ كَذَٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ

Panjenengané anurunaké ba- nyu saka ing méga, banjur jurang- juranging kali padha mili samurwaté, sarta iliné angèlèkaké unthuk kang matumpa-tumpa, lan saka barang kang padha diluluh ing geni, kang pamrihé arep ginawé papaès utawa piranti, metu unthuké, kaya mangkono ; kaya mangkono Allah anggoné adamel sanépa barang yakti lan barang goroh; wondéné si unthuk, lah iku sirna kaya barang kang tanpa aji; déné apa kang migunani marang manu- sa, iku lestari ana ing bumi; kaya mangkono Allah anggoné adamel sanépa

13:18

لِلَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمُ الْحُسْنَىٰ ۚ وَالَّذِينَ لَمْ يَسْتَجِيبُوا لَهُ لَوْ أَنَّ لَهُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لَافْتَدَوْا بِهِ ۚ أُولَٰئِكَ لَهُمْ سُوءُ الْحِسَابِ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ وَبِئْسَ الْمِهَادُ

Para kang padha nyandikani marang Pangérané iku padha olèh bagéan becik; lan para kang padha ora anyandikani marang Panjene- ngané, iku saupama padha andar- bènana sabarang kang ana ing bumi kabèh, sarta samono manèh, amasthi iku bakal diulungaké mi- nangka panebus. Iku pétungan ala kang dadi bagéané, sarta naraka padunungané, lan ala palèrènan iku

13:19

أَفَمَنْ يَعْلَمُ أَنَّمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ الْحَقُّ كَمَنْ هُوَ أَعْمَىٰ ۚ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ

Lah apa ta wong kang weruh manawa apa kang kadhawuhaké marang sira saka Pangéranira iku barang yekti, iku padha karo wong kang wuta? Mung wong kang padha ana akalé kang mikir-mikir

13:20

الَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَلَا يَنْقُضُونَ الْمِيثَاقَ

Para kang padha anuhoni janjining Allah, sarta ora medhot sasanggeman

Surah Ar-Rad Ayahs #20 Translated in Jawa

Choose other languages: