Al-Quran 3:192 - Surah Aal-E-Imran Ayah #192 - Jawa Translation

3:191

الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَٰذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ

Yaiku wong kang padha eling marang Allah nalika ngadeg, nalika linggih, nalika turon, lan dheweke padha mikir mungguh tumitahing langit lan bumi, unjuke, "Dhuh Pangeran kita, anggen panjenengan nitahake makaten punika mesthi boten tanpa damel. Panjenengan punika Maha Suci. Kita punika mugi panjenengan reksa saking siksa neraka

3:192

رَبَّنَا إِنَّكَ مَنْ تُدْخِلِ النَّارَ فَقَدْ أَخْزَيْتَهُ ۖ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ

Dhuh Pangeran kita, saestunipun kersa panjenengan, sinten ingkan penjenengan cemplungaken neraka, mesthi inggih panjenengan asoraken. Dene tiyang ingkang nganiaya punika mesthi boten wonten ingkang saged nulungi

3:193

رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِيًا يُنَادِي لِلْإِيمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّكُمْ فَآمَنَّا ۚ رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ

Dhuh Pangeran kita, kita sampun sami mireng tiyang ajak-ajak iman, pangajakipun, "Sira padha percayaa ing Pangeranira. Kita inggih sami pitados". Dhuh Pangeran kita, mugi panjenengan paring pangapunten dhateng sakathahing dosa kita, saha mugi-mugi mundhuta nyawa kita saha mugi-mugi nutupana (nyirnakna) sakathahing piawon (kalepatan), kagolongan para tiyang ingkang sae

3:194

رَبَّنَا وَآتِنَا مَا وَعَدْتَنَا عَلَىٰ رُسُلِكَ وَلَا تُخْزِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ إِنَّكَ لَا تُخْلِفُ الْمِيعَادَ

Dhuh Pangeran kita, panjenengan mugi paringa dhumateng kita samu kawis ingkang sampun panjenengan paringaken janji dhumateng kita, punapa dene benjing dinten qiyamat, panjenengan mugi sampun meleh-melehaken dhumateng kita. Sayaktosipun panjenengan punika boten pisan-pisan badhe cidra ing janji

3:195

فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّي لَا أُضِيعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِنْكُمْ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَىٰ ۖ بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ ۖ فَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَأُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ وَأُوذُوا فِي سَبِيلِي وَقَاتَلُوا وَقُتِلُوا لَأُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ثَوَابًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ

Nuli Pangerane wong-wong mau maringi (panyuwune), dhawuhe, "Ingsun ora bakal ngilang-ngilangake (ganjarang) ngamale wong kang padha amal. pria, utawa wanita, anggone padha nglakoni prentahingsun, sawenehira saka sawenehe padha wae. Dnee wong kang padha hijrah (keplayu) lan wong kang padha ditundhung saka ngomahe sarta kang padha dipilara ana (jalaran ngrungkebi) dalan Ingsun, lan padha mengsah perang lan banjur dipateni, temen Ingsun bakal nutupi (nyirnakake) kesalahane (piawone). Lan mesthi Ingsun bakal lebokake suwarga kang ana bengawane mili ana sangisore kekayon, yaiku minangka dadi ganjarane saka ngarsane Allah. Dene Allah kagungan ganjaran kang luwih becik

Surah Aal-E-Imran Ayahs #195 Translated in Jawa

Choose other languages: