Surah Al-Kahf Ayahs #99 Translated in Jawa

Raja Dzul Qurnain maringi wangsulan, "Kabeh perkara kang wis diparengake marang aku (kasantosan lan sugih bandha) iku luwih becik (tinimbang aturira kang awujud kesaguhan). Jalaran saka iku sira padha ambantua marang aku kanthi kekuatan, aku bakal yasa benteng kang kuat ana ing antaranira lan antarane dheweke (Ya’juj lan Ma’juj)

Saiki kowe padha ngusungana wesi gedhe - gedhe iku nganti mepeti dalan antarane gunung loro mau. Sak wise kelakon raja Dzul Qurnain banjur ngedika, "Sira ngurupna geni." sak wise tumpukane dadi geni, raja Dzul Qurnain ngendhika maneh, "Saiki padha ngungana temboga.", Raja Dzul Qurnain banjur ngasokake tembaga mau minangka patrine wesi (ing kono banjur dadi benteng wesi)

Sak wise mengkono, Ya’jud lan Ma’juj padha ora bisa manek ing benteng mau, uga dheweke ora bisa brobos sak ngisore

Raja Dzul Qurnain ngedhika maneh, "Sira padha sumurupa, mungguh adeking benteng iki dhumunung rahmate Pangeranku marang sira kabeh, Ing mbesuk manawa wis tekan janjine pangeranku benteng wesi iki kelebur kadadekake karata karo bumi. Dene janjine Pangeranku mesti bener

(Pangandikane Allah), "Ing dina iku Ya’jud lan Ma’juj padha ingsun umbar mlebu ngeki jagat sarta banjur banjur suk - sukan saking dene akehe. Lan sak wise (Malaikat Israfil) ngunekake sloomprete kabeh wong kang wis mati banjur padha urip tangi saka kubure lan banjur padha diklmpukake