Surah As-Saaffat Ayahs #100 Translated in Tatar

Бит үзегезне дә вә сез сыным ясаган агач, ташларны да Аллаһ юктан бар кылды.

Хакка каршы ачулары килеп, Намрут патша вә аның олугълары әйттеләр: Таштан зур бина ясагыз, аннары эченә утын тутырып яндырыгыз, кайчан ялкынланып янарга тотынса, ялкын эченә Ибраһимне атыгыз, – дип.

Алар Ибраһимгә явызлыкны кылырга теләделәр, һәм Без аларның мәкерен буш кылып үзләрен хур иттек, утны Ибраһимгә салкын итеп, пәйгамбәрлегенә дәлил кылдык. Бабил шәһәреңдә Ибраһимгә эш калмады. Аллаһ хөкемнәрен ирештерде, могъҗизалар күрсәтте, инде аңа күчеп китү лязем булды.

Вә ул әйтте: Раббым әмер иткән урынга күчеп китәмен, әлбәттә, Раббым мине барасы җиремә җиткерер. Ибраһим һәм хатыны картайганнар, балалары юк иде. Шул сәбәпле карт көннәрендә булса да Ибраһим Аллаһудан бала сорады.

Ий Раббым миңа бер изге ир бала биргел, миңа ярдәмче булсын!